1993-cü il, 4 iyun Gəncə hadisələri

Cox da uzaq olmayan hadisələr
Автор
Сообщение
Oberleytenant
партизан
Сообщения: 119
Зарегистрирован: 18 фев 2013, 23:21
Откуда: Азербайджан

Благодарил (а): 9 раз
Поблагодарили: 26 раз

Re: 1993-cü il, 4 iyun Gəncə hadisələri

#11 Сообщение Oberleytenant » 19 фев 2013, 18:25

Respublika əhalisinə müraciət
(Arxiv)

4 iyun 1993-cü il tarixdə səhər saat 6-00 da heç bir xəbərdarlıq etmədən Azərbaycan prezidentinin sərəncamında olan Milli qvardiya MTN-nin xüsusi dəstələri, daxili qoşun hissələri, o cümlədən sərhədlərimizi düşmən hücumu qarşısında qoyaraq Ağdərə, Ağdam, Fizuli və Qazax rayonlarından çıxarılmış Milli ordu əsgərlərinin birləşmiş qüvvəsi ilə Gəncə şəhərində qardaş qırğınına başlamış yaşayış rayonları yaxınlığında yerləşən hərbi hissə hər cür silahdan istifadə olunmaqla güllə boran edilmişdir. Nəticədə yaxınlıqda yerləşən ərazidə yaşayan dinc əhali arasında ölənlər və yaralananlar olmuşdur.
Hərbi hissədə yerləşən əsgərlər qardaş qırğınına getməmək üçün xeyli müddət yalnız müdafiə mövqeyi tutaraq cavab atəşi açmaqdan çəkinmişdir.
Qana susamış “Qarabağ qəhrəmanları ” şəhərin bir neçə yaşayış rayonunda od saçan müasir silahlarla özbaşınalıq edərək vahimə törətmiş, o cümlədən C. Cabbarlı və Q. Musabəyov küçələrinin kəsişdiyi rayonu 2 saata yaxın atəşə tutmuşdur. Dinc əhali arasında çoxlu ölən və yaralananlar vardır.
Şəhərdə yaranmış gərgin vəziyyət yerli əhalini hiddətə gətirmiş, onlar qardaş qırğınının hazırlandığı yuvaları, şəhər polis idarəsini və milli təhlükəsizlik Nazirliyini , şəhər komitəsinin binalarını mühasirəyə almışlar.
Prezident Əbülfəz Elçibəyin şəxsi sərəncamı ilə “Tufan” əməliyyatını həyata keçirən Respublikanın baş prokuroru İxtiyar Şirinov, Milli Təhlükəsizlik nazirinin 1-ci müavini Sülhəddin Əkbər, Daxili İşlər Nazirinin 1-ci müavini Qabil Məmmədov, Kənd Təsərrüfatı naziri Tofiq Hüseynov və başqa yüksək rütbəli çinovniklər girov götürülmüşlər.
Respublikanın başı üzərini ağır təhlükə almışdır. Belə ki torpaqlarımızı müqavimətsiz olaraq yağı düşmənə təhvil verən vətən xainləri cəzasız qaldıqlarından şirnikərək indi də qardaş qırğını törətməyə başlamışlar . Onlar Gəncədə törətdikləri biabrçılığı Azərbaycanımızın başqa yerlərində davam etdirmək niyyətindədirlər.
Əziz həmvətənlərimiz!
Vətən təhlükədədir. Sizi haqq səsinizi qaldırmağa, hazırki iqtidara vətəndaş itaətsizliyinə, qardaş qırğınının səbəbkarlarını lənətləndirməyə çağırıram.
Ulu tanrı haqq işimizə yar olsun.

Azərbaycan Milli Qəhrəmanı Surət Hüseynov
Gəncə şəhəri 04.06.1993 –cü il

Oberleytenant
партизан
Сообщения: 119
Зарегистрирован: 18 фев 2013, 23:21
Откуда: Азербайджан

Благодарил (а): 9 раз
Поблагодарили: 26 раз

Re: 1993-cü il, 4 iyun Gəncə hadisələri

#12 Сообщение Oberleytenant » 19 фев 2013, 18:28

MEHMAN ƏLƏKBƏROV KİM OLUB?

Arxiv materiallardan səhifələr.

“Sizi əmin edirəm ki, bütün qüvvəmi Azərbaycanın azadlığı, torpaqlarımızın qorunması uğrunda mübarizəyə sərf edəcəyəm.”

Mehman Ələkbərov 1957-cı ildə Gəncə şəhərində anadan olub. Mehman H. Zərdabi adına Gəncə Dövlət Pedoqoji İnstitunun Tarix fakültəsini bitirib. Əvvəl Şamaxıda məktəb direktorunun müavini, sonra isə Gəncədə 1 saylı internat məktəbində və 36 saylı məktəbdə müəllim işləyib.
1990-cı ilin yanvar günlərində Todan , Sarısu, Çaykənd kəndlərinə erməni quldurlarıyla şiddətli döyüşlər gedən vaxt Mehman özünün yaxın silahdaşları ilə birlikdə həmin kəndlərin müdafiəsində iştirak edib. Yaxın dostlarının həlakına və erməni qəsbkarlarının azgınlığına dözə bilməyən Mehmanın vuruşmaq əzmi daha da güclənib və Gəncə batalyonunun yaradılmasına nail olub. O, öz batalyonu ilə birgə Tərtərin, Ağdərənin, Goranboyun, Xanların kəndlərinin müdafiəsində iştirak edib və şərəfli döyüş yolu keçib. Mehmanın qəhrəmanlığı sayəsində Həsanqaya adlı ərazidə, Gəncə batalyonu yüksək döyüş nümayış etdirərək erməni silahlılarının əfsanəvi ”Arabo” batalyonunun 170-dən çox canlı qüvvəsini məhv edib. Ermənistanda bu hadisələylə bağlı 3 günlük matəm elan olunub və həmin əməliyyatdan sonra əks tərəfin komandanlığı Mehmanın başına 6 milyon məbləğində pul da qoyub. Ama təəssüf verici haldır ki, bizim tərəfin Mehmana verməli olan polkovnik rütbəsi bu günə qədər də sahibinə çatdırılmayıb. Bütün bunlara baxmayaraq, Mehman öz batalyonu ilə Ağdərənin Kasaped, Drambun, Aterk kəndləri ilə yanaşı, Şuşa , Laçın, Füzuli bölgələrindəki döyüşlərdə də iştirak edib. Bu döyüşlərdə Mehman 28 yara almasına baxmayaraq sarsılmayıb və həmişə özünü yeri vuruşlara hazırlayıbdır. Lakin 2-ci Marquşavan döyüşü uğursuzluqla nəticələnib, bunun səbəbi isə Mehmanın həmin döyüşdən yayındırılması olub.

Lakin...1993-cü il iyunun 4-də, Gəncədə 709-№li hərbi hissə dövlət qoşunları tərəfindən mühasirəyə alınarkən Mehman qardaş qırğınının qarşısını almaq məqsədiylə əlində ağ bayraq onlara tərəf gedib və silahları endirməyə çağırıb. Ancaq Mehmanın bu çağırışı onu ölümün girdabına itələyib, Mehmanın çağırışına güllə ilə cavab verən “qardaşlar ” onu amansızlıqla güllələyib.
Sapı özümüzdən olan baltaların 18 gülləsiylə igid komandir 36 yaşında yerindəcə həlak olub.

Mehman Ələkbərovun yazdığı məlumatdan:
-Mən 1992-ci il mart ayının 1-dən Birinci Gəncə Özünümüdafiə batalyonuna kəşfiyyat taqımının komandiri kimi getmişəm. Dörd gün sonra ilk kəşfiyyat əməliyyatını keçirmişəm. Nəticədə düşmənin 10 gizli məntəqəsi aşkarlanmış və iki quldur məhv edilmişdir. 18 martdan 29 martadək Qırmızıkənd və Üçüncü sovxoza tərəf hərəkət etmişik. 21 martda sursat üçün Gəncəyə qayıdarkən Kəpəz hərbi komissarlığı və Gəncədəki Fövqəladə Komitə batalyonda möhkəm nizam-intizam yaratmaq üçün mənə batalyon komandirinin müavini vəzifəsini təklif etdilər. Müdafiə Nazirliyi onu təsdiq etdi. 26 martda Tərtərdə olan dəyişikliklər zamanı məni müvəqqəti olaraq həmin bölgədəki “N” hissəsinin qərargah rəisi qoydular. Mən eyni zamanda Tərtərin hərbi komendantı, qərargah rəisi və batalyon komandiri vəzifəsini icra edirdim. 9 apreldə bizə komandir göndərdilər. Lakin əsgərlər onu qəbul etmədi. 10apreldə Marquşevan uğrunda döyüşlərə atıldıq. İki düşmən PDM-ni məhv etdik, bir əl pulemyotu qənimət götürdük. İki əsgər və bir zabitimiz qəhrəmancasına şəhid olsa da, düşmənə canlı qüvvə sarıdan xeyli itki verdik. Mən sol budumdan ağır yaralandım. Bərdə xəstəxanasında müalicə olundum. Həmin vaxt bizimkilər ermənilərin güclü müqaviməti ilə qarşılaşmışdılar. 11 mayda mənə həvalə olunmuş texnikanı gətirmək işi ilə məşğul olduğum üçün ikinci döyüşdə iştirak etmədim. İkinci döyüşdə Marquşevana hücum baş tutmamış və külli miqdarda itki verən qoşunlarımız geri çəkilməli olmuşdular. Bizim batalyonda səkkiz nəfər şəhid olmuş, iyirmi dörd nəfər yaralanmışdı.
Az sonra mən 25 nəfərlə Dozuların geri qaytarılması əməliyyatında iştirak etdim. İyun ayında qərargah rəisi polkovnik-leytenant Şikar Şikarovla Torpaqtəpə əməliyyatını hazırlamağa başladıq. Əməliyyat uğurlu keçsə də bu zaman minamyot atəşinə düşdük və Şikarovu itirdik. Gözümdən və sinəmdən qəlpə yarası aldım. Bu döyüş zamanı bizə veriləcək əlavə qüvvə və texnika da döyüş meydanına gəlib çıxmadı. Torpaqtəpəni Şikarovsuz tutduq. Iki dəfə Çaylı əməliyyatı baş tutmadı. Üçüncü dəfə isə hücuma hazırlaşan qüvvələr günortayadək hücum etmədi. Mən məcbur olub texnikasız hücuma keçmək haqqında öz batalyonuma əmr verdim və irəli cumduq. Yuxarı və Aşağı Çaylını biz tutandan sonra yerdə qalan qüvvələr hücuma kecdilər. Ümumi hücumla Həsənqayanı da düşməndən təmizlədik. Ertəsi gün Qnep düşməndən azad edildi. Bir nəfər əsgərimiz şəhid oldu.
Leninavanı azad etdikdən sonra yolları minadan təmizlədik. 50-dən artıq tank əleyhinə minanı zərərsizləşdirdik. İyunun ortalarında düşmən Həsənqayaya üç dəfə hücum etdisə də, hər dəfə geri oturuldu. İyunun axırında polkovnik Abramyanın batalyonunu Həsənqaya ilə Çabrat arasında mühasirəyə alıb məhv etdik. Tərtər, Bakı, Xanlar və polis batalyonları da bizə köməyə gəlmişdilər. 84 nəfər quldur məhv edilmiş, 15 ədəd avtomat, 1 ədəd pulemyot, 56 ədəd bir dəfə istifadə edilən qranatomyot (Muxa) qənimət götürülmüşdü. Sonra üçüncü Sovxoza, Cabrat və Ağdərəyə hücum təşkil edildi.
3-4 iyulda biz Ağdərə və Drambona qədər ərazini düşməndən təmizlədik. Ağdərə döyüşündə sağ çiynimdən də ağır yaralandım. Biz düşmənin 4 topunu da ələ keçirmişdik...

Azərbaycan Respublikası Müdafiə Nazirinə Mehman Ələkbərovun 21 aprel 1992-ci ildə yazdığı təqrirdən:

Yazıb Sizə bildirirəm ki, silahların qeydiyyatı və paylanması işi çox pis vəziyyətdə olduğu üçün yeni qeydiyyat kitabı açdım və yoxlama zamanı aydın oldu ki, 25 avtomat və 2 ədəd tapança çatışmır. Mən Gəncədən xüsusi yoxlama komissiyası tələb etdim. Batalyonda külli miqdarda yeyinti halları da olduğu aşkara çıxdı. Məlum oldu ki, 392 əsgər adı ilə gətirilən ərzaq və sursat müxtəlif gizli əllərdə satılıb-yeyilirmiş. Halbuki batalyonda yüzdən artıq əsgər yox idi. Sonra “Qurtuluş”u bizim batalyona qarşı qoydular. Əgər qəti tədbir görməsəydik qardaş qanı töküləcəkdi. Gördüyümüz tədbirlər nəinki qarşıdurmanı aradan qaldırdı, həm də batalyonları daha da yaxınlaşdırdı. Sonra biz Şahinlə birlikdə oğurlanmış silahların axtarılmasına başladıq. Nəticədə dörd silah oğurlayan tutulub əvvəlcə Gəncə şəhər Kəpəz rayon DİŞ-nin əməkdaşları tərəfindən dindirildi. Sonra isə Tərtər şəhər DİŞ-nin sərəncamına göndərildi. Dörd ədəd avtomat silah hissəyə qaytarıldı.Hal hazırda mafiyaçı qrupların əlində oğurluq silahlar çoxdur. Onlar da gecələr talançı və hərbi hissələrə basqınçılıqla məşğuldurlar. Sizin əraziyə gəlişiniz zamanı baş vermiş faciəli hadisənin özünüz şahidi oldunuz. Qruplaşmış silahlı bandalarla yalnız ordunun gücü ilə mübarizə aparmaq olar.
Sizi əmin edirəm ki, bütün qüvvəmi Azərbaycanın azadlığı, torpaqlarımızın qorunması uğrunda mübarizəyə sərf edəcəyəm...

Lakin Mehman bütün qüvvəsini Vətən uğrunda sərf edə bilmədi. Namərd qardaş gülləsi onun döyüş yolunu yarı yolda kəsdi. Mehman Qarabağda yox, erməni gülləsiylə yox, öz şəhərində, “qardaş” gülləsiylə şəhid oldu.
ALLAH SƏNƏ QƏNİ – QƏNİ RƏHMƏT ELƏSİN, RUHUN ŞAD, YERİN BEHİŞT OLSUN, ƏZİZ KOMANDİR!

GÜNEL MƏMMƏDOVA
Вложения
DSCF2875 - копия.JPG
DSCF2875 - копия.JPG (64.35 КБ) 13522 просмотра

Oberleytenant
партизан
Сообщения: 119
Зарегистрирован: 18 фев 2013, 23:21
Откуда: Азербайджан

Благодарил (а): 9 раз
Поблагодарили: 26 раз

1993-cü il, 4 iyun Gəncə hadisələri

#13 Сообщение Oberleytenant » 19 фев 2013, 18:37

SÜRƏT HÜSEYNOVUN 4 İYUNLA BAĞLI KEÇİRİLƏN MƏTBUAT KONFRANSINDAN

Заметки с пресс-конференции
«ТРЕБУЮ СПРАВЕДЛИВОСТИ…»

Двадцать первого июня в малом зале городской исполнительной власти для журналистов, в том числе зарубежных, была организована пресс конференция народного депутата Азербайджан, национального героя республики Сурата Гусейнова. Предпринятые осторожности объяснялись, по-видимому, тем, что на жизнь Сурата Гусейнова предпринимались попытки покушений, и определенные круги многое бы отдали за то, чтобы устранить этого человека с нынешней политической арены.
Вел пресс-конференцию председатель гянджинского отделения социал-демократической партии Азербайджана Айпара Алиев. Он же зачитал Заявление, с которым выступил Сурат Гусейнов, взявший на себя властные полномочия в условиях вакуума президентской власти.
Все прозвучавшие на пресс-конференции вопросы так или иначе касались сложной общественно-политической обстановки в республике, усугубившейся ко всему беспрецедентными событиями в Гяндже, которые правительственные круги упорно пытаются квалифицировать, как восстание. Ничем иным, как оскорблением памяти погибших в этой братоубийственной стычке, нельзя назвать Указ Эльчибея об амнистии участникам «восстания». На все вопросы, касающиеся личности президента и проводимой им политики, а также событий в Гяндже. Сурат Гусейнов со свойственной ему выдержанностью, без излишних эмоций, дал один ответ: президент и только он один, в ответе за все, что здесь произошло. Результатом преступных действий президента стало кровопролитие в Гяндже, и он должен за это ответить. По мнению Сурата Гусейнова, побег Эльчибея как нельзя более наглядно свидетельствует о его прямой причастности к событиям в Гяндже, всколыхнувшим до основания все население республики.
Не вдаваясь в ненужные подробности, попытаюсь как-то систематизировать прозвучавшие на пресс-конференции вопросы и выделить наиболее интересные из них – с точки зрения не только журналиста, но и просто стороннего, но не безразличного наблюдателя.
Республиканское телевидение, в силу своей подчиненности правительству, давала весьма скудную, а порой и искаженную информацию о событиях в Гяндже, выставив личность Сурата Гусейнова в весьма негативном свете. Именно это обстоятельство, подчеркнул Сурат Гусейнов, а также желание сказать народу всю правду, заставило сторонников Гусейнова создать свою программу гянджинского телевидения, которая, без преувеличения могла бы завоевать сейчас самый высокий рейтинг популярности среди населения.
Присутствие на пресс-конференции венгерских, испанских, американских и др. зарубежных корреспондентов, а также тематический подбор задаваемых ими вопросов показал, лишний раз, что Азербайджан и происходящие в нем события далеко не безразлично воспринимаются мировым сообществом. И хотим мы того или нет – полная политическая изоляция невозможно, да и вряд ли в этом есть необходимость, коль уж мы строим правовые цивилизованное государство. А следствием его должен стать полный доступ к информации. Итак, что же интересовало в первую очередь иностранных журналистов? Во-первых, схема урегулирования конфликта, каковой --- видится С. Гусейнову, и ее варианты в случае несогласия Эльчибея уйти в отставку. Далее взаимоотношения Гусейнова с такими политическими лидерами, как Гейдар Алиев и Этибар Мамедов, его собственное видение своего места в текущей и на ближайшую перспективу политической жизни республики; его притязание на одну из высоких должностных мест в республике и т, Суть ответов Сурата Гусейнова сводилась к следующему: он не ведет никаких политических игр, их и так уже достаточно со стороны многих политических группировок. Он требует лишь справедливого разбирательства в отношении тех высоких должностных лиц, которые замочили руки в братской крови. Эти люди не только не имеют морального права говорить от имени народа, который они предали, но и должны понести наказание. Ни один из тех, кто побывал в эти дни в Гяндже, по неизвестным причинам не дал полной и объективной информации. Милли Меджлису о кровавых событиях в Гяндже и их подоплеке. Именно то обстоятельство, что эту трагедию также попытались замолчать и свалить на сторонников Гусейнова, заставило их принять встречные меры. По словам Гусейнова (они были подтверждены и на Милли Меджлисе), его поддерживает большая часть населения республики, в том числе в Баку, а также воинских формирований. Народ, сам поймет, кто прав, а кто нет, и примет сторону правого. Согласился бы он встретиться с Эльчибеем лицом к лицу? Ответ был положительный, правда, с одной оговоркой: президент вряд ли на это решится, иначе он не покинул бы в спешном порядке столицу и свой народ. Требование его отставки – это воля народа. Этот же народ, подчеркнул Гусейнов, даст оценку многим действием заслугам и определит мое место в политической жизни республики. К власти я не стремлюсь, хочу лишь блага для моей республики и окончания бесконечной, череды бед, отступлений, поражений. О своих взаимоотношениях с Гейдаром Алиевым, Этибаром Мамедовым Сурат Гусейнов предпочел не распространяться, не высказав ни симпатий, ни антипатий, лишь подчеркнув всеобщее желание добиться справедливости и недовольство затянувшимся расследованием.
Был задан вопрос и о том, не кажется ли подозрительным скорый вывод российских войск из Гянджи, буквально накануне событий. Этот вопрос С. Гусейнов посоветовал переадресовать Исе Гамбару, который настоятельно требовал этого вывода: Несомненно, в ведома президента, который сам же позже, уже после гянджинских событий, попытался увести этим вопросом в сторону от сути проблемы, дав пищу для кривотолков многим журналистам из ближнего зарубежья. Остается надеяться, что правда все же восторжествует, равно как и разум не даст еще раз пролиться братской крови. Ее и так немало пролито в необъявленной, но, тем не менее, самой настоящей войне, безжалостной в своей жестокости. Так что призыв к разуму никогда не будет лишним.
Более часа продолжалась пресс-конференция, а вопросов не убывало. Личность самого С. Гусейнова, который немало сделал для республики в эти трудные годы, а в результате из национального героя был объявлен врагом народа – личность этого человека не могла не вызвать интереса. Несомненно, одно: этот сильный, незаурядный человек еще скажет свое слово в политической жизни республики, которая растеряла своих лидеров и только теперь словно бы очнулась от сна. Бесконечная череда лиц и фамилий политикой на час, сменяющихся с космической скоростью и не оставляющих после себя сколько-нибудь значительного следа и полезных деяний, даст Бог, остановиться. Мы живём с верой в это, в лучшие времена.

1993. İYUN

Oberleytenant
партизан
Сообщения: 119
Зарегистрирован: 18 фев 2013, 23:21
Откуда: Азербайджан

Благодарил (а): 9 раз
Поблагодарили: 26 раз

1993-cü il, 4 iyun Gəncə hadisələri

#14 Сообщение Oberleytenant » 19 фев 2013, 19:10

(arxiv materiallardan)
О СЛОЖИВШЕМСЯ ПОЛОЖЕНИИ В ГОРОДЕ ГЯНДЖЕ.

4 июня 1993 года в городе Гяндже произошло вооруженное противостояние и столкновение с последующими человеческими жертвами. Это происшествие еще более осложнило и без того трудное положение республики.
Президиум городского Меджлиса с участием народных депутатов Н. Халилова, А. Аббасова и других, обсудив на прошедшем расширенном заседании имевшие место в Гяндже события, осудило это противостояние, приведшее к человеческим жертвам, и признало необходимым дать политическую оценку происшедшим событиям.
На расширенном заседании городского меджлиса народных депутатов, с учетом сказанного выше, было принято.

РЕШЕНИЕ:

1. Осудить имевшее место в городе Гяндже вооруженное противостояние, приведшее к человеческим жертвам.
2. Выявить виновных в допущении в городе братоубийственного столкновения и обратиться с требованием к соответствующим республиканским органам привлечь их по закону к ответственности, а также принять все меры к тому, чтобы подобное в городе не повторилось никогда.
3. Поручить председателям постоянных депутатских комиссий, депутатам города Гянджи, работникам аппарата меджлиса, с целью стабилизации обстановки в городе проводить в жилых массивах разъяснительную работу, усилить бдительность в отношении могущих иметь место диверсий, призвать население проявлять выдержку и терпение, не поддаваться эмоциям.

Ч. САДЫХОВ.
Председатель городского меджлиса.

aziz
Новобранец
Сообщения: 18
Зарегистрирован: 19 фев 2013, 19:01
Откуда: Republic of Turkey

Поблагодарили: 9 раз

Re: 1993-cü il, 4 iyun Gəncə hadisələri

#15 Сообщение aziz » 19 фев 2013, 19:13

mence AXC iqtidarı tam qerar verebilmedi ve siyasi qabiliyetsizlik ucbatından Gence hadiseleri yaşandı.bir çox versiya var Süret Hüseynov barede.meselen deyirler ki Heyder Eliyevle evvelceden razılaşıb bu meseleni.heç inandırıcı deyil.Onsuz da Azerbaycan müsteqil olan günden ehalinin ekser hissesi Heyder Eliyeve teref olmuşdu ve Xocalı hadisesinden sonra Heyder Eliyevin Azerbaycanı ele keçirmek şansı 100% olmuşdu.Süret Hüseynovun AXC iqtidarını yıxmaq planı olduğuna ise heç inanmıram.

Oberleytenant
партизан
Сообщения: 119
Зарегистрирован: 18 фев 2013, 23:21
Откуда: Азербайджан

Благодарил (а): 9 раз
Поблагодарили: 26 раз

Re: 1993-cü il, 4 iyun Gəncə hadisələri

#16 Сообщение Oberleytenant » 19 фев 2013, 19:18

salam Aziz. Haqqlisiz. 20 ildir Sürət Hüseynova xain adı qoyaraq iqtidar və müxalifət böhtan danışmaqda davam edir. Buna DUR demək vaxtıdır.
. İnşallah bütün sandiqlar acilandan sonra əsl xainin kim oldugunu xalq biləcək.

shahkulu
партизан
Сообщения: 106
Зарегистрирован: 18 окт 2013, 20:49

Благодарил (а): 3 раза
Поблагодарили: 7 раз

Fərəc Quliyevdən “Gəncə qiyamı” hadisələrinə şok açıqlamalar

#17 Сообщение shahkulu » 28 окт 2013, 23:12

Fərəc Quliyevdən “Gəncə qiyamı” hadisələrinə şok açıqlamalar

Cavab haqqı.
Mən mətbuatda son günlər əsasən, 4 iyun gəncə qiyamı, AXC İK-nın 9 fevral 1993-cü il bəyanatı ilə baglı yazılara münasibət bildirmək istəmirdim və mətbuat tərəfindən verilən suallara “20 il öncəki məsələlərdən danışmaq istəmirəm, hamıya hər şey aydındır” deyirdim. Açığı, məqsədli oyunçuların kecmiş hərəkatçıları (hansı səhv və günahları olmasına baxmayaraq keçmiş hərəkatda olanlarla qarşı-qarşıya gəlmək xoş deyil) kullana bilməməsi üçün, bu mənasız səs-küyə əhəmiyyət vermək fikrim yox idi. Amma, yeni personalar peyda olur, artıq məsələ fərqli məcraya yönəlir. Rusiyapərəst və iranpərəstlər revanş üçün restavrasiya olunur, hakimiyyət üçün alışıb-yananlar isə hər kəs və hər məsələdən yararlanmaqla bu prosesə dəstək verirlər. Yeni müstəvinin konturları, danışanların danışdıranları cəmiyyətə cox yaxın zamanda məlum olacaq. Bu prosesdə bilərəkdən və bilməyərəkdən iştirakçıların və agalarının da son hədəfinin bir bəyanat olmadığı aydınlaşacaq. Bunlar yaxın gələcəyin işidir. İndi isə adımın hallandırılmasına (artıq təkcə hərəkatçı tərəfindən deyil) görə, bəzi xatırlatmalarımla yaddaşlarınızı təzələmək istəyirəm. Kampaniyaya Sahib Hüseynovun imzası ilə start verildiyindən, onun məktubuna ötəri nəzər salıb, əsas mətləbə keçəcəm.

Mən xaricdə səfərdə olduğum müddətdə, Nazim Bayramovdan əvvəl yazı vermiş keçmiş hərəkat yoldaşım Sahib Hüseynova cavab vermək istəmirdim. (yazının əvvəlində səbəbini göstərmişəm) Hətta yaxın günlərdə bir hərəkatçı dostumun ovladının toyunda rastlaşsaq da üzünə vurmadım. Həm də yeri deyildi. Amma göründüyü kimi adam böyük layihədə kullanılır. Ona görə mən bir hərəkatda olmuş adama yox, layihədəki elementə, yazdıqlarına münasibət bildirmək zorundayam.
Sahib yazır: ”1993- cü ildə Gəncə hadisələri zamanı mən 300 nəfər döyüşçü ilə Bakıya gəldim və Nəvai postunda DİN, Daxili qoşunlar, Milli ordunun əskərləri ilə birlikdə müdafiə mövqeyi tutdum.” "Gündəlik Bakı"qəzetinin "Araşdırma" rubrikası çərçivəsində bu məsələlərə aydınlıq gətirmək üçün məktubda adıçəkilən "Ağ ayı" ləqəbli Fəxrəddin Qurbanovdan müsahibə alınıb. Fəxrəddin Qurbanovun dedikləri: ”Sahib Hüseynov Gəncə qiyamı zamani döyüşlərdə olmayıb. Nəvaidə rəhmətlik Şahmərdanın əsgərləri olub. Bununla yanaşı, orada Ordubad və Naxçıvandan da əsgərlər olub. Sahib Hüseynov Nəvaidə Surət Hüseynovun qiyamçı qüvvələri ilə döyüşdə olmayıb”
S.Hüseynov yazır: ”Müalicədən sonra rəhmətlik Elçibəylə Kələkidə görüşəndə o məndən soruşdu;
— Sahib bəy, siz niyə özbaşına Nəvai postunu qoyub qayıtdınız Naxçıvana? Siz axı mənim əmrim olmadan oradan çıxmamalıydınız. Axı Azərbaycanın müqəddəratı orada həll olunurdu və mən sizə özüm qədər inanırdım!
Mənim elə bil başıma bir qazan qaynar su tökdülər. Mən dedim;
— Bəy sizin Fərəc Quliyev vasitəsi ilə mənə etdiyiniz əmrə əsasən. Mən sizin əmr olmasaydı oradan bir addım da geri çəkilməzdim.
Bəy dedi;
— Mən elə əmr verməmişəm.
Mən zəng elədim Naxçıvandan İntiqmla, Fəxrəddin gəldi. Bəy onları dinlədi və mənə dedi;
— Sahib bəy siz dediniz mən eşitdim. Qalanı mənlikdir və mən ayırd edəcəyəm”.
Bu məsələyə münasibətdə Fəxrəddin Qurbanov "mən orda olmamışam, amma Sahib adımı yazıb" cavabını veribdi: "Çox səhv edib yazıb. Mənim, "Borman"ın, bir də yoldaşlarımızdan birinin adını yazıb. Bu, doğru deyil, yalandır. Biz heç vaxt üçümüz bir yerdə Əbülfəz bəyin yanında olmamışıq".
“Gündəlik Bakı" qəzeti yazır - araşdırmalarımızı davam etdirərək hazırda Rusiyada yaşayan Şıxov batalyonunun komandiri, Surət qiyamına qarşı döyüşlərin rəhbəri Mehrac Babayevlə də əlaqə saxladıq. O da Sahib Hüseynovun söylədikləri ilə razılaşmadığını və Sahibin Nəvai döyüşündən imtina etdiyini bu döyüşdə ümumiyyətlə, olmadıgını bildirdi. Bunlar döyüşlərdə iştirak edən komandirlərin münasibətidir. Sahib Nəvai döyüşünə istinad edib sonrakı ”ittihamları” yağdırır. Bilirsiniz bu nəyə oxşayır? Birisi saatlarla Marsda başına gələnlərdən danışır və sonradan məlum olur ki, adam heç marsda olmayibmış.
Amma maraqlıdır, Sahib niyə döyüşdən yayınıb? Fəxrəddin bəyin müsahibədə dedikləri. "Sahib Hüseynov nə üçün Nəvaidə qiyamçı qüvvələrlə döyüşdən imtina etdi?" sualına cavab verən Fəxrəddin Qurbanov bunun səbəblərini bilməsə də, ona qərargahda qalmaq tapşırığı verildiyini dilə gətirdi: "Qərargahda qalıb bura gəlib-gedənləri yoxlayırdım. Sahib bu arada yoxa çıxdı, harasa, kimlərləsə görüşə getdi. Amma onun kimlərlə görüşdüyünü bilmədim". Sahib kimlə görüşdüyünü özü söyləyir. Sahibin məktubundan: ”Mən bundan istifadə edərək Bakıya gəldim və “İnturist” mehmanxanasının 14 –cü (on dörd) mərtəbəsində nömrədə paltarımı dəyişdim. Bu zaman nömrənin qapısı döyüldü. İçəri üç nəfər tanımadığım adam daxıl oldu. Birinin əlində diplomat var idi. Mən onları tanımadım. Onlar mənə müraciət edərək;
— Sahib bəy, sən Nəvaidə dayanan qüvvələrini geri çək. Əvəzində bu pulu götür və qayıt get Naxçıvana. Burada hər şey həll olunub. Biz qansız Bakıya girmək istəyirik.
Mən dedim:
— Birinci mən Bakıya öz xoşumla gəlməmişəm. Əmrə tabeyəm. İkincisi siz kimsiniz axı? Rədd olun buradan.
Cavabında dedilər;
Nə dəxli var biz kimik, sadəcə gəlmişik sənə pul verək ki, qüvvələrinidə götürüb evə gedəsən. Təəssüf ki, sən bu pulu götürmədin.”
İkinci Dünya savaşı iştirakçısı uşaqlara xatirələrini danışır. Deyir ki, almanlar bizi əsir tutdu. Bizi düzüb dedilər ki, ya bizim dediyimiz ən pis şeyləri edəcəksiniz, ya da etməyənləri güllələyib, cəsədini sobada yandıracağıq. Uşaqlardan biri soruşur ki, baba sənin aqibətin necə oldu? Qoca bir az duruxub, deyir: məni güllələdilər! Deyəsən Sahibi güllələyiblər. Hər halda Nəvai döyüşündən imtina edib.
Sahib məktubunda yazır:
“Yadıma gəlir bir dəfə Naxçıvanda Heydər Əliyev Fərəcə üzünü tutaraq dedi;
— Fərəc sənin atan mənimlə işləyib, sən ki bunu bilirsən!
Fərəc gülərək heç nə cavab vermədi”
Əgər sahib bu ifadəni Bandotdeldə istintaq zamanı Aydın Mədətoglunun yalandan üzünə durub infakt olmasına səbəb olduğundan əvvəl yazsaydı, mən təəccüblənərdim. İndi təəccüblənmədim. Bu artıq vərdiş sayılar. Vərdişdi, amma siyasət deyil. Dünyasını dəyişmiş adamın ünvanına da (həm də çörək kəsdiyi, özü ağırlıqda çörəyini yediyi adamın) nə səbəbdən olur-olsun böhtan deyənin adı nə olar?
İkinci yazısının adına baxın: ” FƏRƏC QULİYEV GECƏLƏR HƏBSXANADAN EVƏ BURAXILIRDI» Buna bir cavab yazmağa ehtiyac varmı? Quzey Azərbaycanda 10 milyonluq xalqdan neçə nəfər (uşaqlar da daxil olmaqla) buna inanar?
Daha neçə-neçə məsələyə toxunmaq istədim. Amma ...Heç bunlara da toxunmazdım. Amma məsələ Sahib məsələsi deyil.
Əvvəla-1993-cü ildə verilən 9 fevral bəyanatı mənim şəxsi bəyanatım deyil, AXC İcraiyyə komitəsinin 20 nəfərdən çox üzvünün iştirakı ilə keçirilmiş müzakirədə yekdilliklə qəbul ounan çox doğru, tarixi bir bəyanatdır. Mən AXC İcraiyyə komitəsinin sədri kimi bəyanatı imzalamışam. Bəyanat, əsasən, 108 saylı əmrə münasibət idi. Əleyhimizə yazilanlara münasibətdən əvvəl Azərbaycanda 123-cü motoatıcı alayın qərargah rəisi Nazim Bayramovdan fərqli olaraq çox yaxşı tanınan polkovnik İsa Sadıqovun 14 Aprel 2012-ci il tarixdə “Azadlıq” qazetinə verdiyi müsahibədən məsələyə aid hissəni olduğu kimi təqdim edirəm:
“ Amma qış kampaniyasının başlanğıcında inanılmaz bir şey baş verdi. Həmin günə qədər Qarabağın ermənilərdən tamamilə təmizlənməsinə təkid edən və hər cür danışıqları rədd edən Surət Hüseynov gözlənilmədən 108 saylı əmr imzaladı. Bu əmr hərbi birləşmələrin və hərbi hissələrin ön cəbhədən çıxarılması və daimi dislokasiya yerinə dönməsi haqqında əmr idi. Bu o demək idi ki, Xankəndiyə sıxışdırılmış və oradan da qovulmaq anlarını gözləyən erməni birləşmələrinin Azərbaycanın içərilərinə doğru yolu açıq elan edilirdi. Əmrdə göstərilirdi ki, hərbi hissələr bir sutka ərzində öz yerini təhvil verməli və geriyə dönməlidirlər. Bu, faktiki və fiziki baxımdan mümkün olmayan bir əməliyyat idi. Bu cinayəti kimsə ağlına gətirə bilməzdi və bu, əsl xəyanət idi. Necə ola bilərdi?! Bu qədər uğurlar, qələbələr əldə edilib, bu qədər insanlar qurban gedib və birdən-birə bütün bunların hamısının üstündən xətt çəkərək son qələbə təminatından imtina edilirdi! Bu, həmin döyüş mövqelərinin düşmənə təhvil verilməsi demək idi və bunun başqa adı yoxdur.
Hər şeydən əvvəl, bu, qanunsuz əmr idi. Ona görə ki, hərbi birləşmə komandirinin belə bir əmr vermək səlahiyyəti yox idi. Müharibə zamanı hərbi hissə və orduların hər cür yerdəyişməsi ilə bağlı əmrləri yalnız Ali Baş Komandan verə bilər. Hərbi hissə komandirinin bu ağlagəlməz dərəcədə qısa müddət ərzində hərbi hissələrin dislokasiya yerini dəyişməsi ilə bağlı əmrinin heç bir hüquqi əsası olmadığı kimi, əməliyyat perspektivi də yox idi. Bu müddətdə yeni hərbi hissənin əməliyyat vəzifələrini öyrənməsi, hədəfləri, situasiyanı mənimsəməsi mümkün deyildi.”
Buradan hər şey aydın olmasına baxmayaraq məsələlərə münasibət bildirmək də israrlıyam (Bəzi hərəkat yoldaşlarım da məsələlərə geniş aydınlıq gətirməyimi istəyirlər-bəzən ifrata varıb, mətbuatda musahibələri vasitəsilə bunu bildirirlər)
Bəyanatda göstərilənləri, buna etraz edən, Nazim Bayramov özü də təsdiqləyir. Baxın: “123-cü h/h, yeni tutduğu mövqeləri yerli briqadaya təhvil verib, bərpa üçün öz daimi bazasına qayitmalı idi. 123-cü alayın yaradılmasının məqsədi məhz hücüm əməliyyatları keçirib, tutduğu mövqeyi yerli briqadaya aktla təhvil verib, yeni hücum əməliyyatları üçün hazırlaşmaq idi”. Dogrudur. Amma əmrdən də görünür ki, çıxarılan qüvvələri əvəz edən hissələr də mövqelərdən çıxarılır və Seyfəlliyə göndərilir. Yəni mövqelər tam boşaldılır. Bu məsələyə peşakar hərbçi münasibəti İsa Sadiqov tərəfindən yuxarıda göstərildi.
- Nazim Bayramov yazısında göstərir “Həm Ağdamda, həm Ağdərədə hücum əməliyyatlarına rəhbərlik edən İstiqamət komandirləri siyasi rəhbərlik nümayəndələrindən gələn göstərişləri yerinə yetirərək, əməliyyatı pozan hərəkətlər etdilər. Misal kimi, Ağdam istiqamətində hücuma keçən 123-cü alayın bölmələri öz artileriyamız tərəfindən atəşə tutulmasını və buna bənzər başqa faktları gətirə bilərəm”. Biz də bəyanatda ya vəlvələdən ya zəlzələdən əməliyyatların ordu daxilində rəhbərlik səviyyəsində pozulduğunu qeyd edirdik.
N. Bayramov bəyanat müəlliflərini - AXC İK və birbaşa məni baş verən hərəkətlərdə kimləri isə xəyanatkar adlandırmaqda ittiham edir, amma özü də aşağıdakı ifadələrində, xəyanətkarlığı təsdiq edir. Yəni özünü təkzib, bizi təsdiq edir.“Korpus rəhbəri Sürət Hüseynov hər iki İstiqamət komandirlərinin hücumu pozan fəaliyyətlərini araşdırmağa başladı. Etdikləri xəyanətin ifşa olunması ərəfəsində, Ağdərə İstiqaməti komandiri 123-cü alayın geri çəkilməsi haqqında məxfi əmrı mətbuata çapa verdi.”
“93-cü ilin qış hücum kampaniyasının Sürət Hüseynova qarşı hazırlanmış təxribat” adlandiran müəllif yazısını əvvəlində göstərir” 1993-cü ilin yanvarında Ali Baş Komandan 2-ci Ordu Korpusuna Qarabağda hücuma keçməyi əmr etdi. ”Elçibəyin əmri Sürət Hüseynova qarşı hazırlanmış təxribat idimi? Buradan aydın görünür ki, müəllifin Elçibəyə münasibəti nədən ibarətdir, kimin adamıdır (kimin dəyirmanına su tokdüyün aydındırmı, bədbəxt hərəkatçı)
Surətin “qərargah rəisi” yazır:
“Qarabağın yolunu belə tanımayan, Bakıda əyləşmiş AXC İcraiyyə Komitəsinin sədri Fərəc Quliyev cəbhə xəttində yaranmış vəziyyətlə bağlı 9 fevral 1993-cü ildə fətvaya bənzər bəyanat verdi. Bəyanatda deyilirdi ki, Sürət Hüseynov Ağdərədən güya bütün qoşunları geri çəkərək, müdafiə xəttini boşaldıb və bununla da xəyanət edib.”
Əmri nəzərinizə çatdırıram:
«Противник перейдя к активной обороне и используя погодные условия старается удержатсья на рубежах Ванк-Шазмасур-Арачадзор-Сырхавенд. Его разведывательно-диверсионные группы ведут активные действия. ПРИКАЗЫВАЮ: 1. Командиру 703 ОМСБР своими силами занять устойчивую оборону на рубажах высот. К 20:00 29.01.93 заокнчить все мроприятия и организовать взаимодействия. 2.Командиру 703 ОМСБР всю пришедшую бронетехнику направить в учебный центр «СЕЙФАЛЛЫ» в распорядение подполковника Касымова. 3.Командиру 123 МСП к 12:00 29.01.93 закончить сдачу позиций командиру 703 ОМСБР и сосредоточиться в пункте постоянной дислокации к 09:00 30.01.93. 4. Командиру в/ч № 14 к 12:00 29.01.93 закончить сдачу позиций командиру 703 ОМСБР и сосредоточиться в учебном центре «СЕЙФАЛЛЫ» к09:00 30.01.93.»
Şərhə ehtiyac varmı?
9 fevral bəyanatı ucbatından yox, Məhz bu əmrdən sonra Nazim Bayramovun yazdığı kimi ”cəbhədə əsgərlərin komandirlərinə inamını qırdı, idarəetmə pozuldu, cəbhə xətti tamamilə dağıldı. Ermənilər Ağdərəni, Laçının bizim nəzarətimizdə qalan hissəsini, martın sonlarında isə Kəlbəcəri işğal etdilər. Bu təxribat, Azərbaycanı Vətən muharibəsində məğlubiyyətə uğradan əsas səbəblərdən biri oldu. Bundan sonra Azərbaycan ordusu bir daha müdafiə vəzifəsini tam həcmdə yerinə yetirə bilmədi, Azərbaycan höküməti ərazi bütövlüyünü qoruya bilmədi.”
Nazim Bayramov yazısında bildirir ki, guya biz “əskərlərimizi özümüzünkilər arxadan vururlar” ifadəsi işlətmişik. Bəyanatda belə bir fikir yoxdur. Amma Nazimin yazısında var və özünün dediyi kimi məqsədsiz də deyilmir. Nazimin yazısında ifadə oduğu kimi: ”Misal kimi, Ağdam istiqamətində hücuma keçən 123-cü alayın bölmələri öz artileriyamız tərəfindən atəşə tutulmasını və buna bənzər başqa faktları gətirə bilərəm.“ Ardınca da yazır ki ”işə salınan köhnə DTK şaiə yayma mexanizmləri- “döyüşməyin mənası yoxdu, onsuzda torpaqlar satılıb”, “əskərlərimizi özümüzünkilər arxadan vururlar” və s.“uğursuzluğa zəmindir. Razılaşıram. İşlətmə bu ifadələri! Restovrasiya, revanş və böhtan kompaniyanızda heç olmazsa xalqa kiminsə göstərişi ilə şüuraltı özünə inamsızlıq, torpaq itkisi ilə barışıq aşılamayın.
Bir məsələyə də mütləq toxunacam. Niyə bir qrup KİV bu kompaniyada canfəşanlıq edir? Onların istəyi nədir? Cəmiyyətin mətbuatdan gözləntiləri bu deyil.

Oxuculara sayğılarla

Fərəc Quliyev-Milli Dircəliş Hərəkatı Partiyasının sədri, millət vəkili.

http://www.olaylar.az/news/politics/611 ... 4.facebook" onclick="window.open(this.href);return false;

shahkulu
партизан
Сообщения: 106
Зарегистрирован: 18 окт 2013, 20:49

Благодарил (а): 3 раза
Поблагодарили: 7 раз

Re: Fərəc Quliyevdən “Gəncə qiyamı” hadisələrinə şok açıqlam

#18 Сообщение shahkulu » 28 окт 2013, 23:25

Qazilerin xususen de Nazim Bayramin munasibeti maraqli olardi...amma men de isterdim bezi meselelerle bagli oz fikrimi bildirim
Hər şeydən əvvəl, bu, qanunsuz əmr idi. Ona görə ki, hərbi birləşmə komandirinin belə bir əmr vermək səlahiyyəti yox idi. Müharibə zamanı hərbi hissə və orduların hər cür yerdəyişməsi ilə bağlı əmrləri yalnız Ali Baş Komandan verə bilər. Hərbi hissə komandirinin bu ağlagəlməz dərəcədə qısa müddət ərzində hərbi hissələrin dislokasiya yerini dəyişməsi ilə bağlı əmrinin heç bir hüquqi əsası olmadığı kimi, əməliyyat perspektivi də yox idi. Bu müddətdə yeni hərbi hissənin əməliyyat vəzifələrini öyrənməsi, hədəfləri, situasiyanı mənimsəməsi mümkün deyildi
tabor komandirinden bashlayaraq duz korpus komandirine qeder, butun komandirlerin ixtiyari catir ki tabeliklerinde olan bolmelerin yerlerini istedikleri shekilde(sheraite uygun olaraq) deyisdirsinler...Burada sohbet movqenin boshaldilmasindan deyil yerdeyismeden gedir ki birleshme komandirinin tem bolee Komkorun tam ixtiyari catir ki bolmeleri istediyi shekilde yerlesdirsin..
Bəyanatda göstərilənləri, buna etraz edən, Nazim Bayramov özü də təsdiqləyir. Baxın: “123-cü h/h, yeni tutduğu mövqeləri yerli briqadaya təhvil verib, bərpa üçün öz daimi bazasına qayitmalı idi. 123-cü alayın yaradılmasının məqsədi məhz hücüm əməliyyatları keçirib, tutduğu mövqeyi yerli briqadaya aktla təhvil verib, yeni hücum əməliyyatları üçün hazırlaşmaq idi”. Dogrudur. Amma əmrdən də görünür ki, çıxarılan qüvvələri əvəz edən hissələr də mövqelərdən çıxarılır və Seyfəlliyə göndərilir. Yəni mövqelər tam boşaldılır.
Противник перейдя к активной обороне и используя погодные условия старается удержатсья на рубежах Ванк-Шазмасур-Арачадзор-Сырхавенд. Его разведывательно-диверсионные группы ведут активные действия. ПРИКАЗЫВАЮ: 1. Командиру 703 ОМСБР своими силами занять устойчивую оборону на рубажах высот. К 20:00 29.01.93 заокнчить все мроприятия и организовать взаимодействия. 2.Командиру 703 ОМСБР всю пришедшую бронетехнику направить в учебный центр «СЕЙФАЛЛЫ» в распорядение подполковника Касымова. 3.Командиру 123 МСП к 12:00 29.01.93 закончить сдачу позиций командиру 703 ОМСБР и сосредоточиться в пункте постоянной дислокации к 09:00 30.01.93. 4. Командиру в/ч № 14 к 12:00 29.01.93 закончить сдачу позиций командиру 703 ОМСБР и сосредоточиться в учебном центре «СЕЙФАЛЛЫ» к09:00 30.01.93.»

Menim Ferec Quliyevle tanisligim o qeder de yoxdur,amma bele gorunur ki onun rus dilinde savadi cox ashagi sevyyededir..Emrden aydin gorunur 123-cu h/h-ye emr olunub ki,movqelerini 703-e tehvil verib Seyfeli TM-ne qayitsin...yani movqelerin boshaldilmasindan sohbet getmir....
Nazim Bayramov yazısında göstərir “Həm Ağdamda, həm Ağdərədə hücum əməliyyatlarına rəhbərlik edən İstiqamət komandirləri siyasi rəhbərlik nümayəndələrindən gələn göstərişləri yerinə yetirərək, əməliyyatı pozan hərəkətlər etdilər. Misal kimi, Ağdam istiqamətində hücuma keçən 123-cü alayın bölmələri öz artileriyamız tərəfindən atəşə tutulmasını və buna bənzər başqa faktları gətirə bilərəm”. Biz də bəyanatda ya vəlvələdən ya zəlzələdən əməliyyatların ordu daxilində rəhbərlik səviyyəsində pozulduğunu qeyd edirdik.
Her halda ordu rehberlerin cinayetini mulku shexslerin tv canli cixislari ile yox,istintaqla mexfi suretde arasdirmaq lazim idi..

revolution
ополченец
Сообщения: 69
Зарегистрирован: 20 сен 2013, 00:20

Благодарил (а): 5 раз
Поблагодарили: 13 раз

Re: Fərəc Quliyevdən “Gəncə qiyamı” hadisələrinə şok açıqlam

#19 Сообщение revolution » 30 окт 2013, 00:45

Fərəc Guliyev Ordubadin mudafiyəsinə rəhbərlik edirdir.Naxcivanda atəskəsdən sonra hardasa 1992 noyabr dekabr aylarinda prezident apparatinda peyda olundu,həmisə onu orda gerurdulər,amma xansi vəzifədə,nə isə baxir-onu hec kim bilmirdi.Prezident Elcibəyə cox yaxin idi.Sonradan bəlli oldu ki ara gizichdirmagla məsgul olub.Əvvəlcə Elcibəy və Surətlə arani kəsdi,sonra İskəndəri uzaglasmaya məsləhət verdi,lap axirda Gəncə giyamina fitva verdi.Hər sey əsas verir ki o Əliyevin agenti idi.İndi hardadir-deputatdir.Kimsə yuxaridan icazəsiz deputat ola bilərmi?

Аватара пользователя
Herbi jurnalist
Новобранец
Сообщения: 10
Зарегистрирован: 22 сен 2013, 16:01
Откуда: Bakı

Благодарил (а): 13 раз
Поблагодарили: 1 раз

Re: Fərəc Quliyevdən “Gəncə qiyamı” hadisələrinə şok açıqlam

#20 Сообщение Herbi jurnalist » 23 дек 2013, 04:51

Salam. Bu beyanati ve etrafinda geden hadiseleri men de arashdirmisham, ashagidaki linkde geldiyim neticeni yazmisham, ancaq bir neticemde hele de emin deyilem. Mene ele gelir ki, Ferec Quliyevin arxasinda duran fiqur Heyder Eliyev olub, bu subhesizdir, amma onun beyanatinin Bakida da havadarlari vardi. Bele ki, Ferec Quliyev beyanati 9 fevralda oxuyub, AzTV'de, prezident Gencede olub ve Bakida olan yuksek vezifeli shexslerden hech kimse bu beyanatin tehlukesi ve getire bileceyi sonlugu dushunmeyib, daha dogrusu dushunmek istemeyib ve buna qarshi tedbir gormeyib. Demek ki, Bakida oturanlar da bu beyanatda maraqli olub.

http://konulsardarova.wordpress.com/201 ... l%c9%99r/a" onclick="window.open(this.href);return false;
я смею все, что можно человеку, кто смеет больше, тот не человек

Ответить

Вернуться в «Yaxın Tariximiz»