10.09.92-ci ildə rus diversiya qrupunun zərərsizləşdirilməsi
Добавлено: 24 ноя 2014, 19:31
1992-ci il avqustun sonlarından Ağdərədə düşmənin kəşfiyyat- təxribat qrupları fəallaşmışdı. Onların gördükləri işlər, Qozlu Körpüdə(Getavan)Tərtər çayının üzərindən körpünün altında yerləşdirilmiş, lakin işə salınmamış əlimizə keçən temperatur detonatorlu partlayıcı qurğular və dərhal döyüş zonasından uzaqlaşmaq bacarıqları təxribat qrupun yüksək peşəkarlığını göstərirdi.
Düşmən diversantlarının “ovuna çıxmış” 701- ci briqadanın kəşfiyyatçıları 10 sentyabr 1992 ildə Kəlbəcərin Mərcimək kəndi yaxınlığında düşməni, məharətlə hazırladıqları, pusquya salmağa müvəffəq olmuşdular. Qısa döyüş zamanı düşmənin təxribat- kəşfiyyat qrupu tamamən zərərsizləşdirilmişdi. Qrupun 5 nəfəri məhv edilib, 6 nəfəri diri ələ keçirilmişdi. Bizim tərəf itki verməmişdi.
Məlum oldu ki, bu təxribat- kəşfiyyat qrupu Ermənistanda dislokasiya olunan Rusiyanın 7-ci Ordusunun hərbi qulluqçularından ibarət olmuşdur. Diri ələ keçirilənlər- Yaroslav Yevstiqneyev, Vladislav Kudinov, Konstantin Tukiş, Andrey Filimonov, Mixail Lisovoy və komandirləri Vladimir Semiondur. Bu hərbiçilərin hamısı 39826 saylı h/h-nin qulluqçuları idi.
1993-cü ilin may ayında Azərbaycanın Ali Məhkəməsi onları cəbhədə təxribatlar həyata keçirməkdə və 30 yaxın azərbaycan əsgərlərinin öldürülməsində təqsirli bilərək, Vladimir Semionu 15 il azadlıqdan məhrum etmə, qalanlarına isə ölüm hökmü çıxartdı.
Rusiya höküməti bu hərbiçiləri əfv etmək xahişi ilə Azərbaycan hökümətinə dəfələrlə müraciətlər etmişdi.
1994-cü ildə MM onların amnistiya olunmaları və Rusiyaya verilməsi haqqında qərar çıxartdı.
Hadisəni yazmaqda məqsəd- cəsur və bacarıqlı kəşfiyyatçılarımızı xatırlamaqla bərabər, “bizə qarşı rus vuruşurdu, ona görə məğlub olduq” cəmiyyətimizdə yayılmış və rusu məğlubedilməz, bizi isə rusla döyüşdə aciz göstərən stereotipin kökündən səhv olduğunu isbat etməkdi. Ermənilərin tərəfində vuruşan başqa xarici muzdluların da məhv edilməsi misallarını döyüşən üçün düşmənin kimliyinin fərqinin olmamasını təsdiqləyir. Düşmən əvvəlcə məhv edilir, zərərsizləşdirilir sonra isə onun kimliyi müəyyən edilir. Bunu nəzərə alıb, söhbət müharibədən gedəndə, tam dürüst olaq, məğlubiyyətimizə bəraət qazandırmaq xatirinə düşmənləri böyüdüb, cəmiyyətdə kiminsə qarşısında xof yaratmayaq, əksinə, yayılmış xofları dağıdaq.
Gürcüstan ordusunu ABŞ instruktorları hazırlamışdı, bütün təhcizatları ABŞ-dan idi. Lakin gürcü əsgərlərinə aşılanan rusofobiyanın ötəri neqativ təsiri ən müasir silah və ləvazimatlarını döyüş meydanında qoyub, qaçmalarının əsas səbəbi olmuşdu.
Düşmən diversantlarının “ovuna çıxmış” 701- ci briqadanın kəşfiyyatçıları 10 sentyabr 1992 ildə Kəlbəcərin Mərcimək kəndi yaxınlığında düşməni, məharətlə hazırladıqları, pusquya salmağa müvəffəq olmuşdular. Qısa döyüş zamanı düşmənin təxribat- kəşfiyyat qrupu tamamən zərərsizləşdirilmişdi. Qrupun 5 nəfəri məhv edilib, 6 nəfəri diri ələ keçirilmişdi. Bizim tərəf itki verməmişdi.
Məlum oldu ki, bu təxribat- kəşfiyyat qrupu Ermənistanda dislokasiya olunan Rusiyanın 7-ci Ordusunun hərbi qulluqçularından ibarət olmuşdur. Diri ələ keçirilənlər- Yaroslav Yevstiqneyev, Vladislav Kudinov, Konstantin Tukiş, Andrey Filimonov, Mixail Lisovoy və komandirləri Vladimir Semiondur. Bu hərbiçilərin hamısı 39826 saylı h/h-nin qulluqçuları idi.
1993-cü ilin may ayında Azərbaycanın Ali Məhkəməsi onları cəbhədə təxribatlar həyata keçirməkdə və 30 yaxın azərbaycan əsgərlərinin öldürülməsində təqsirli bilərək, Vladimir Semionu 15 il azadlıqdan məhrum etmə, qalanlarına isə ölüm hökmü çıxartdı.
Rusiya höküməti bu hərbiçiləri əfv etmək xahişi ilə Azərbaycan hökümətinə dəfələrlə müraciətlər etmişdi.
1994-cü ildə MM onların amnistiya olunmaları və Rusiyaya verilməsi haqqında qərar çıxartdı.
Hadisəni yazmaqda məqsəd- cəsur və bacarıqlı kəşfiyyatçılarımızı xatırlamaqla bərabər, “bizə qarşı rus vuruşurdu, ona görə məğlub olduq” cəmiyyətimizdə yayılmış və rusu məğlubedilməz, bizi isə rusla döyüşdə aciz göstərən stereotipin kökündən səhv olduğunu isbat etməkdi. Ermənilərin tərəfində vuruşan başqa xarici muzdluların da məhv edilməsi misallarını döyüşən üçün düşmənin kimliyinin fərqinin olmamasını təsdiqləyir. Düşmən əvvəlcə məhv edilir, zərərsizləşdirilir sonra isə onun kimliyi müəyyən edilir. Bunu nəzərə alıb, söhbət müharibədən gedəndə, tam dürüst olaq, məğlubiyyətimizə bəraət qazandırmaq xatirinə düşmənləri böyüdüb, cəmiyyətdə kiminsə qarşısında xof yaratmayaq, əksinə, yayılmış xofları dağıdaq.
Gürcüstan ordusunu ABŞ instruktorları hazırlamışdı, bütün təhcizatları ABŞ-dan idi. Lakin gürcü əsgərlərinə aşılanan rusofobiyanın ötəri neqativ təsiri ən müasir silah və ləvazimatlarını döyüş meydanında qoyub, qaçmalarının əsas səbəbi olmuşdu.